Seven Card Stud Poker

W 7 Card Stud jest aż pięć rund licytowania, w przeciwieństwie do czterech licytacji w Holdem i Omaha. W grze tej zamiast małej i dużej ciemnej używa się pojęcia ‘ante’, które oznacza stawkę wejściową. Stawka ta musi zostać zapłacona przed rozdaniem kart graczowi. Wysokość tej stawki zależy od limitów stołu, ale zwykle jest procentem limitu dolnego.

W tej odmianie pokera nie ma kart wspólnych, ułożonych na środku stołu i widocznych dla wszystkich graczy. Wszyscy gracze otrzymują dwie karty zakryte i jedną odkrytą. Jest to karta widoczna dla innych graczy.

Gracz z najniższa kartą odkrytą rozpoczyna licytacje przez wniesienie zakładu obowiązkowego (bring-in). Licytacja następuje zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, zaczynając od gracza znajdującego się po lewej stronie gracza, który wniósł zakład bring-in. Każdy z graczy ma opcje, aby spasować (fold), wejść (call), podbić (raise).

Gdy wszyscy gracze wnieśli już jednakowe wysokości zakładów otrzymują oni kolejną odkrytą kartę (fourth street). Licytację rozpoczyna gracz, który ma najlepszy układ dwóch odkrytych kart. Przebiega ona zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jeśli dwóch graczy posiada taką samą parę to wtedy gracz o wyższym kolorze rozpoczyna licytację.

Następnie gracz otrzymuje piątą kartę odkrytą (fifth street) i następuje kolejna runda licytacji. Po jej ukończeniu kolejna karta wędruje do gracza i rozpoczyna się runda licytacji (sixth street). Ostatnią kartą rozdaną graczowi jest karta siódma, która tym razem nie jest widoczna dla innych graczy i pozostaje zakryta do końca licytacji. Po zakończeniu licytacji gracz, który zakończył ją pokazuje swój układ składający się z pięciu kart spośród siedmiu posiadanych kart. Wygrywa ten, kto ma najlepszy układ pięciu kart.

Warto przypomnieć, że 7 Card Stud jest odmianą pokera, gdzie w określonych sytuacjach decyduje starszeństwo kolorów. Najsilniejszy z nich to pik (spades) a następnie w kolejności kier (hearts), karo (diamonds) i trefl (clubs).

Omaha

Omaha jest popularnym gatunkiem pokera, podobnym dosyć do Texas Holdema. Tutaj również używa się talii 52 kart. Pierwsza różnica polega na tym, że każdy gracz otrzymuje cztery karty własne zamiast dwóch na początku gry. Karty te są rozdawane każdemu graczowi i są niewidoczne dla przeciwników. Następnie odbywają się takie same etapy gry jak w grze Texas Holdem (flop, turn, river i licytacje między nimi). Druga ważna różnica między pokerową Omahą a Texasem to fakt, że gracz musi użyć dwóch i dokładnie dwóch ze swoich kart własnych. A więc każdy układ każdego gracza w Omaha składał się będzie zawsze z dowolnych dwóch kart własnych i dowolnych trzech kart wspólnych.

 TIP

Ten drugi warunek (obowiązkowo dwie karty z czterech z ręki) jest bardzo często przyczyną bolesnych dla portfela pomyłek początkujących graczy, szczególnie jeśli wcześniej opanowali zasady Texasa. Jeśli cztery karty na stole dają im mocny układ (np. cztery piki na stole) a gracz ma wśród swoich kart jedną, która łącznie dawałaby mocny układ (np. as pik) to zapominamy często, że musimy wybrać z ręki dwie karty - a więc w naszym przykładzie jeśli oprócz asa nie mamy innego pika, nasz kolor zostaje "popsuty" przez drugą kartę z reki.

Omaha High/Low

Ciekawą odmianą Omahy jest Omaha High/Low. Zasadnicza różnica polega na tym, że można tu wygrać mając również najsłabszy układ kart. Jednocześnie zasady określania zwycięzcy są dosyć skomplikowane i tą wersję pokera polecamy graczom, którzy mają już opanowane zasady Texas Holdem czy Omaha.

Omaha high-low jest grą, w której pula jest rozdzielana przy wyłanianiu zwycięzcy. Oznacza to, że istnieje możliwość utworzenia najsilniejszego i najsłabszego układu. Połowa puli jest przyznawana graczowi, który otrzymał najlepszy układ, druga połowa wędruje do gracza najlepszy najniższy układ. Jeśli nikt nie ma najniższego układu, wtedy najwyższy układ wygrywa całą pulę. Podobnie jak w Omaha Poker gracz musi użyć dwóch kart ze swojej ręki i trzech kart ze stołu. Można użyć dwóch różnych kart dla wysokiego i niskiego układu.

Najsilniejszy układ jest ustalany dokładnie na takich samych zasadach jak w grze Omaha - całą hierarchię ustala się na podstawie standardowej tabeli hierarchii układów w pokerze. Podobnie jak Omaha, gracz musi użyć dwóch kart własnych i trzech kart odkrytych znajdujących się na stole.

Tworzenie niskiego układu jest bardziej skomplikowane. Gracz musi użyć dwóch swoich kart i trzech kart odkrytych znajdujących się na stole. Jednak najniższy układ musi zawierać ósemkę lub niżej, ale żadnej pary. Co istotne, strit lub kolor nie zaliczają się do niskiego układu, wyjątkiem jest układ 5-4-3-2-A , który jest najlepszym najniższym układem. Jest to również strit dla wysokiego układu. Dlatego można wygrać z tym układem całą pulę.

Texas Holdem

Cel gry

Celem gry jest utworzenie najlepszego pięciokartowego układu z siedmiu kart. Tworzymy ten układ z dwóch kart, które otrzymujemy na początku, oraz pięciu, które w trakcie gry zostaną wyłożone na stole przez rozdającego.

Rozpoczęcie gry

Zakłady w ciemno 

Przed rozdaniem wybrani gracze stawiają zakłady „w ciemno” tzw. blindy. Dwóch graczy na lewo od dealera (rozdającego karty) stawia odpowiednio małą i wielką ciemną (small blind i big blind). Są to jedyni gracze, którzy wpłacają pieniądze do puli przed rozdaniem kart. Stawki zakładów w ciemno są uzależnione od tego, na jakim stoliku gramy.

Dealer

W pokerze Texas Hold’em krupier rozpoczyna rozdawanie od gracza, przy którym znajduje się znaczek z literką „D”. Znaczek ten informuje, który gracz jest „rozdającym”. Wprawdzie w tej odmianie pokera karty rozdaje nasz krupier (komputer), ale to gracz, przy którym znajduje się znaczek „D”, gra tak, jakby to on był krupierem. Karty są rozdawane tak, jakby gracz rozdawał je w grze offline. Dealerami zostają kolejno, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, wszyscy gracze siedzący przy stole.

Przebieg gry

Dealer zawsze rozdaje karty, zaczynając od gracza siedzącego najbliżej jego lewej strony. Karty rozdawane są zgodnie z ruchem wskazówek zegara - wokół stołu, obejmując każdego uczestnika gry. Każdy otrzymuje najpierw jedną, a następnie drugą kartę, których nie ujawnia. Rundę licytacji zawsze rozpoczyna osoba siedząca z lewej strony gracza z „dużą ciemną” (big blind). Gracz ten nie może sprawdzać (check) – może jedynie pasować (fold), wejść (call) lub podnieść (raise) stawkę „dużej ciemnej”.
Licytacja przesuwa się kolejno do każdego siedzącego przy stole gracza. Każdy ma do wyboru spasowanie, wejście lub podniesienie stawki, dopóki kolejka nie dojdzie do tego, który zgłosił „dużą ciemną”. Jeśli do tego momentu nikt nie podniósł stawki, ma on możliwość sprawdzić (wchodząc z zakładem z „dużej ciemnej”) lub podnieść stawkę.


Flop

Po zakończeniu pierwszej licytacji dealer wykłada na stół trzy karty widoczne dla wszystkich graczy, tzw. „community cards”. Konfigurując je z kartami trzymanymi w ręku, każdy gracz może już tworzyć swój układ. W tej fazie gry mamy już informacje nie tylko na temat własnych kart, ale także o jakości trzech wspólnych. Decyzja, jaką teraz podejmiemy, będzie prawdopodobnie najważniejszą podczas całej partii.

Po otrzymaniu „flopa” następuje druga runda licytacji. Zaczyna się ona od gracza, który znajduje się najbliżej rozdającego karty. Może on sprawdzić (check) lub wejść (bet). Jeśli któryś z graczy postanowi wejść, pozostali gracze nie mogą już korzystać z opcji sprawdzania w danej rundzie licytacji – mogą jedynie pasować, wejść lub podnieść stawkę.

Turn

Po zakończeniu drugiej rundy licytacji na stole pojawia się kolejna, czwarta karta widoczna dla wszystkich - turn. Turn jest niezwykle ważną rundą licytacji w Texas Hold’em. Na tym etapie licytacji wysokość zakładów wzrosła. Obowiązuje też ograniczenie liczby podniesienia stawki do trzech. Możemy teraz użyć wszystkich sześciu kart do utworzenia naszego najlepszego układu. Licytacja również rozpoczyna się od gracza znajdującego się najbliżej rozdającego karty i przesuwa się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

River

Po skończonej licytacji odkrywana jest piąta karta (river). Na stole są więc trzy karty z flopa, czwarta karta - turn i piąta karta - river. W tym momencie w grze jest pięć kart leżących na stole i po dwie karty w ręku każdego gracza. Rozpoczyna się kolejna runda licytacji, znów począwszy od pierwszego pozostającego w grze gracza z lewej rozdającego. Gracze mogą sprawdzać, wchodzić, podnosić stawkę lub pasować. Najważniejsze na tym etapie gry są umiejętność kontynuacji gry ze średnimi układami, które mają jednak szanse na wygraną, a z drugiej strony rzucenie kart we właściwym momencie, kiedy jesteśmy przekonani, że przegraliśmy. Po zakończeniu licytacji gracze wykładają wszystkie karty na stół i na podstawie hierarchii układów określany jest zwycięzca.
Wygrywający gracz nie musi pokazywać kart, jeśli wygrał dlatego, że wszyscy pozostali gracze spasowali.
Po ogłoszeniu zwycięzcy gra rozpoczyna się od nowa. Znaczek rozdającego przesuwa się o jedno miejsce, a gracze siedzący po jego lewej stronie wnoszą „małą” i „dużą ciemną”.

Poker i jego odmiany

Poker znany jest od ponad stu lat i ma wiele różnych, często egzotycznych odmian. Obecnie najbardziej popularną formą na świecie jest Texas Hold'em, chociaż większości graczy w Polsce poker kojarzy się z tzw. "dobieranym" czyli odmianą 5-card-draw. W tym blogu zapoznam Was z najbardziej popularnymi odmianami gry!